فرهاد مجیدی پس از خداحافظی از دنیای فوتبال در جمع خبرنگاران گفت: می‌خواهم با هواداران صحبت کنم نامه‌ای را تنظیم کردم که الان روی سایت‌ها قرار دارد و طی آن با هواداران حرف زدم. به احترام خبرنگاران حرف‌هایم را در اینجا بیان می‌کنم.
وی افزود: در فوتبال این اتفاق می‌افتد و باید یک روز خداحافظی کرد.همیشه دوست داشتم در شرایطی که در اوج قرار دارم از فوتبال بروم از امیر قلعه‌نویی و فتح‌الله‌زاده تشکر می‌کنم.
مجیدی خاطرنشان کرد: باید به کلاس مربیگری می‌رفتم و تیمی در اختیارم قرار می‌گیرد که دو ماه آنها را باید تمرین دهم.  به همین خاطر به خاطر دوری دوماهه ممکن بود از فرم آمادگی خارج شوم. پس از صحبت با علی فتح‌الله‌زاده تصمیم گرفتم که خداحافظی کنم. از هوادارانی که ناراحت هستند عذرخواهی می‌کنم.

فرهاد مجیدی، یکی از محبوب‌ترین بازیکن تاریخ باشگاه استقلال، بازیکنی که با خاطرات دو نسل از هواداران استقلال عجین شده است، یک بار دیگر و در اقدامی غیر قابل پیش‌بینی از میادین فوتبال خداحافظی کرد.
مجیدی سال گذشته و پس از اینکه درهای استقلالی که امیر قلعه‌نویی سکاندارش بود به دلایل مختلف به رویش بسته شد، در هفتمین روز از هشتمین ماه سال از فوتبال خداحافظی کرد؛ تصمیمی که خیلی دوام نیاورد و مجیدی با این ادعا که اگر یک هوادار هم از بازگشت من به استقلال خوشحال شود، به تیم محبوبم بر می‌گردم، دوباره برگشت تا در نهایت یک کاپ قهرمانی دیگر را در پایان فصل بالای سر ببرد.
*آغاز راه جوانی
مجیدی 37 ساله دوران بازیگری خود را با جوانان کشاورز آغاز کرد و پس از مدتی بازی در این تیم به جوانان بهمن پیوست. وی در ادامه به طور قرضی برای بازی در مسابقات استانی به تیم پارچین پیوست و دوباره پس از 8 ماه حضور در این تیم به تیم بزرگسالان بهمن، تیمی که فرهاد کاظمی مربی‌اش بود بازگشت.
مجیدی در تیر ماه سال 76 در حالی که تنها 20 سال سن داشت یک بار دیگر به طور قرضی راهی استقلال شد و در اولین سال حضور در این تیم، عنوان قهرمانی را به دست آورد تا پس از فصل اول حضور در جمع آبی‌پوشان، رضایت‌نامه دائمی‌اش برای استقلال صادر شود.
مجیدی پس از یک فصل دیگر حضور در استقلال و کسب عنوان نایب قهرمانی آسیا برای مدتی راهی راپیدوین شد و 7 گل هم برای تیم اتریشی به ثمر رساند.
فرهاد در سال 79 برای مدت کوتاهی دوباره راهی استقلال شد و پس از آن برای چندین سال پیاپی پیراهن تیم‌های اماراتی را بر تن کرد که از شاخص‌ترین آنها می‌توان به الوصل اشاره کرد. الاهلی، العین و النصر سایر تیم‌هایی بودند که مجیدی برای آنها در سال‌های حضورش در امارات به میدان رفت.

از پنالتی سوخته راه آهن تا ندیدن پنالتی پدیده در 90!

در برنامه نود دوشنبه شب  دوباره شاهد رفتاری دوگانه از سوی عادل فردوسی پور بودیم.
اینکه فردوسی پور مجری این برنامه اغلب برنامه اش را به صورت دلخواه خود پیش می برد در آن شکی نیست!منتهی بعضی اوقات برای مخاطبان این برنامه جوری خودش را تابلو می کند که تمایلات رنگی وی برای بینندگان آماتور و تازه 90 مشخص میشود.
به طور مثال در بحث کارشناسی داوری بازی پرسپولیس با پدیده مشهد  وقتی مشخص شد که پیام صادقیان می بایست در دقایق ابتدای نیمه اول از زمین بازی اخراج شود،بصورت خیلی کوتاه و بدون آنکه از مضرراتی که  تیم مشهدی از عدم اخراج این بازیکن دیده هیچ صحبتی نکرد.همچنین در صحنه خطای که محسن بنگر بر روی هادی شکوری  داخل محوطه جریمه انجام داد،یکبار به دلیل پر چانگی محمد فنایی در بحث کارشناسی صحنه صادقیان به سادگی از آن گذشت و برای مرتبه دوم نیز باز هم به دلیل سریع پخش کردن صحنه فوق و صحبتهای تمام نشدنی و اضافی کارشناس داوری از خیر خطای مشکوک بنگر روی شکوری گذشت!
خب... وقتی برای یک تیم شهرستانی یک پنالتی گرفته نمیشود و یک بازیکن از تیم حریف  اخراج نمیشود،آنوقت برای عدم اخراج حسین بادامکی می بایست باید مجری 90 مقابل کارشناس داوری سینه زنی کند تا مثلا مخاطب برنامه اش وی ناعادل نخوانند!
نکته:در این برنامه وقتی میر شاد ماجدی روی آنتن 90 آمد و از کارشناس داوری خواست مجددا صحنه مربوط به خطای که روی محمد نظری اتفاق افتاده بود را بازبینی نماید،محمد فنایی خیلی تند تر از همیشه بر خلاف شبی که علی دایی خود را پرفسور داوری نامیده بود و کارشناس 90 سکوت عجیبی در مقابل حرفهلی وی کرده بود،خیلی گستاخانه  با جملاتی کنایه دار به سرپرست استقلال حمله کلامی  کرد و اصلا اجازه صحبت کردن را تا چند لحظه ای از وی گرفت!
تلنگر:هم پیام صادقیان می بایست اخراج میشد و هم یک پنالتی در بازی با راه آهن بر علیه پرسپولیس گرفته نشد!
صدرنشینی غاصبانه قرمزها را به صدر جدول ندیده ها و نیز گرفتن یک پنالتی ناحق بر علیه فولاد خوزستان به سود استقلال تهران که در نتیجه نهایی بازی هیچ تاثیری نداشت را به عادل فردوسی پور و دیگر دوستداران قرمزیوشان تبریک و تهنیت عرض می کنیم!